در این راستا گناهکاران به دنبال راه چاره ای بودند که به اصطلاح عمل خود را توجیه کرده و کارشان گناه محسوب نشود. پس خیلی ها با هم مشورت کردند و در نهایت راهی پیشنهاد شد که مورد تأیید همگی قرار گرفت. و آن این بود که روز شنبه به صید نپردازند. بلکه ماهی ها را آزاد گذاشته تا وارد نهر شوند و هنگام غروب که قصد بازگشت به دریا دارند راه آنان را بسته و روز یکشنبه به صید مشغول شوند تا به این ترتیب به گناه، آلوده نشوند.
از این طریق سود فراوانی نصیب صیادان گردید. اما آیا براستی این عمل می توانست جلوی گناه آنان و عذاب الهی را بگیرد؟
آری جمعی از صالحان در ادامه گفته های خود گفتند؛ بگذارید در گمراهی خود گرفتار باشند، دست از پند و اندرز آنها بردارید، زیرا گوش شنوای نصیحت در آنها وجود ندارد.